Een wat kleiner groepje enthousiaste lopers dan de eerdere edities, maar dat mocht de pret zeker niet drukken! Met de vrieskou en het doorkomende zonnetje was de natuur echt prachtig vanmorgen! 3 groepen met verschillende afstanden en iedereen was even enthousiast bij de koffie na afloop.
Wij zijn super blij met de €310,- die de ochtend heeft opgebracht voor de Roparun. Op naar de zwerftrails in Naarden, Kennemerduinen en Bergschenhoek!
22 maart waren we te gast bij hospice Bardo in Hoofddorp. Wat een indruk maakte dat bezoek. Wat een respect voor iedereen daar die zulk dankbaar werk kan en mag doen.
Na die vrijdag is het balletje gaan rollen en is het Karin, ons teamlid, samen met het hospice en Roparun gelukt om een koppelbed voor Bardo geschonken te krijgen.
Wat bijzonder was het dan ook dat we afgelopen donderdag weer terug waren in Bardo en bij de officiële overhandiging aanwezig mochten zijn.
Ik wilde graag iets maken voor Bardo, wat hen en ons zou herinneren aan dit waardevolle moment. Geïnspireerd door het verhaal van één van de vrijwilligers op 22 maart die ons vertelde dat er vaak oudere mensen in het hospice verblijven, maar toen ook een jongere vrouw, schreef ik ‘Kriebelteentjes’. Want wat als deze vrouw nou een mama is, net als ik? Wat zal een groot bed dan fijn zijn…
Tijdens de overhandiging vertelde de aanwezige verpleegkundige dat er de volgende dag weer een jonge vrouw zou worden opgenomen en dat zij vast dankbaar gebruik gaat maken van dit bed met haar partner en kinderen.
Een dag later ontvang ik via twitter een berichtje:
“Ik ben waarschijnlijk helaas de eerste gebruiker. Mijn vrouw is vandaag in de hospice opgenomen.”
Shit. Ik ken D via twitter, een hardloper net als ik. Hij ondersteunde ons team nog door een buff te kopen in mei….
D, ‘Kriebelteentjes’ is voor jou en je gezin, voor alle papa’s en mama’s, dochters en zonen. Ik hoop dat het koppelbed klein geluk is in jullie onbeschrijflijk grote verdriet.
Corine
Bardo ontving uit de opbrengst van de estafetteloop Roparun 2019 een koppelbed wat het mogelijk maakt dat mensen in de laatste fase van het leven en hun naasten letterlijk elkaars warmte kunnen voelen. Geliefden kunnen heel dicht samen zijn, kinderen bij hun ouders of ouders bij hun kind.
Bij de officiële verwelkoming van het bed op 11 juli waren diverse leden van Roparunteam Hollander, medewerkers van de Roparunorganisatie en Netwerk Palliatieve Zorg Amstelland & Meerlanden en Bardo aanwezig die superblij en trots poseerden rondom het kersverse koppelbed in het hospice (foto: Kees van der Veer). Namens iedereen die zich heeft ingezet om dit koppelbed mogelijk te maken voor Bardo een heel hartelijk dank!!!
Michiel was vanmorgen te gast bij Olivier Heimel en Susan Krumins om tijdens hun maandelijkse podcast te praten over de Roparun. Luister de podcast via de site van Runnersworld.
Vandaag mochten we terug naar de Jozefschool om het donatie bedrag bekend te maken, samen met alle kinderen die zich hebben voor de Roparun. Wij mochten het fantastische bedrag van bijna € 17.000,- ophalen voor de palliatieve kankerzorg. Dit bedrag hadden wij dankzij deze mini Roparun niet eens durven dromen..
Op 19 mei hielden we onze tweede zwerftrail. Nu niet de Beekhuizerbossen als hoofd ingrediënt, maar de Posbank en de groene bossen hier omheen. De lange routes doken al snel onder de bomen richting Dieren, terwijl de kortste route in het zonnetje over de Posbank bleef lopen. Door alle groepen werd de gekozen route als super mooi ervaren. Wouter, Mark, Alex en Sander namen de lange route en keerde na ongeveer 20 kilometer terug bij het paviljoen. Daar zaten de lopers van de kortere routes (11 en 6) aan een welverdiend drankje.
Corine had een klein groepje mee voor een rondje van 6 kilometer, maar met ongeveer net zo veel hoogtemeters als de langere routes. Kort maar pittig en doordat het zonnetje scheen, een mooi overzicht over de heide. Zij zagen ook de wandelende teamgenoten die niet achter wilde blijven bij de lopers. Ook zij genoten van de mooie paden. Chiel En Ruben namen de route van 11 voor hun rekening, vergezeld door de lokale gidsen Marion en Wilma. Een aantal wilde zelfs een klein pittig lusje extra en zonder te morren liep deze groep ook de trap bij Koepel de Kaap op, terwijl deze niet eens in deze route was opgenomen.
Iedereen was net zo enthousiast als na de eerste editie en met elkaar hebben we € 450,00 op mogen halen voor de palliatieve kankerzorg! Wil je ook nog een bijdrage doen aan al die mooie goede projecten van de roparun, kan dat via de rode doneer knop op de homepagina.
Vorig jaar hadden we heroische temperaturen tijdens ons het eerste trainingsweekend dat we deden. Dit jaar lekker het lange tijd heerlijk weer te worden. De locatie was dit jaar een knusse scouting blokhut in het zuiden van Apeldoorn. Een mooie uitvalsbasis voor 3 etappes door de omgeving van Apeldoorn. Doordat niet alle teamleden aanwezig konden zijn, moest er wat geschoven worden. Bettine en Corine namen een dubbel rol en liepen ook flink wat kilometers mee en ook teamlid van vorig jaar, Alex, kwam ons op zaterdag versterken.
Het was fris, maar gelukkig niet zo extreem als vorig jaar. Voor de lopers eigenlijk ideaal, voor de fietsers toch flink fris. De hagel en natte sneeuw werd gelukkig snel afgewisseld door een zonnetje zodat van de mooie omgeving genoten kon worden.
In totaal 100 kilometer gemaakt door de teams, waarbij alle Roparun debutanten naadloos in stroomde bij het team!
