22 maart waren we te gast bij hospice Bardo in Hoofddorp. Wat een indruk maakte dat bezoek. Wat een respect voor iedereen daar die zulk dankbaar werk kan en mag doen.
Na die vrijdag is het balletje gaan rollen en is het Karin, ons teamlid, samen met het hospice en Roparun gelukt om een koppelbed voor Bardo geschonken te krijgen.
Wat bijzonder was het dan ook dat we afgelopen
donderdag weer terug waren in Bardo en bij de officiële overhandiging aanwezig
mochten zijn.
Ik wilde graag iets maken voor Bardo, wat hen
en ons zou herinneren aan dit waardevolle moment. Geïnspireerd door het verhaal
van één van de vrijwilligers op 22 maart die ons
vertelde dat er vaak oudere mensen in het hospice verblijven, maar toen ook een
jongere vrouw, schreef ik ‘Kriebelteentjes’. Want wat als deze vrouw nou een
mama is, net als ik? Wat zal een groot bed dan fijn zijn…
Tijdens de overhandiging vertelde de aanwezige
verpleegkundige dat er de volgende dag weer een jonge vrouw zou worden
opgenomen en dat zij vast dankbaar gebruik gaat maken van dit bed met haar
partner en kinderen.
Een dag later ontvang ik via twitter een
berichtje:
“Ik ben
waarschijnlijk helaas de eerste gebruiker. Mijn vrouw is vandaag in de hospice
opgenomen.”
Shit. Ik ken D via twitter, een hardloper net
als ik. Hij ondersteunde ons team nog door een buff te kopen in mei….
D, ‘Kriebelteentjes’ is voor jou en je gezin, voor alle papa’s en mama’s, dochters en zonen. Ik hoop dat het koppelbed klein geluk is in jullie onbeschrijflijk grote verdriet.
Corine